 |
| ვასილ ბაბაჯანაშვილის საფლავი /ქოთოქლო, საინგილო/ |
ქვემოთ მოუყვანილ წერილში მოთხრობილია ერთი უბრალო, მაგრამ უაღრესად მორწმუნე და ღვთისმოშიში კაცის იერუსალიმში ფეხით მოგზაურობის შესახებ.
ჩვენ ჰერელებმა დიდი ხანია დავიწყებას მივეცით ჩვენი წარსული, დავივიწყეთ კალამი, რომელმაც უნდა აღწეროს ჩვენი სასიქადულო მამულიშვილების ისტორიები და მათი ნაღვაწები.
ქვემოთ მოყვანილი წერილის მთავარი მიზანიც სწორედ ესაა: გაგვაცნოს ჩვენი წინაპარი. ერი, რომელიც არ იცნობს თავის წარსულს, იგი ვერ შექმნის ღირსეულ მომავალს. მაშ, მოდით გავიცნოთ ჩვენი წინაპრები.
პირველი ჰერელი კაცი, რომელმაც მოილოცა წმინდა იერუსალიმი.
,,საფლავსა შინა მდებარე ვარ ვასილ მიხეილის ძე ბაბაჯანაშვილი, რომელმაც პირველმა ინგილოთაგანმა მოილოცა წმინდა იერუსალიმი“. ვკითხულობთ ამ სიტყვებს მისი საფლავის ქვაზე და ისმის კითხვა: ვინ იყო ეს კაცი, საერო თუ სასულიერო? მარტო იმოგზაურა თუ ვინმე ახლდა?
ამ კითხვაზე ზუსტი და ამომწურავი პასუხის გაცემა არ ხერხდება, რადგან არავითარი წერილობითი დოკუმენტს ჩვენამდე არ მოუღწევია, არც მისი არსებობაზე მიგვანიშნებს რაიმე. გადმოგცემთ იმას, რამაც ჩვენამდე მოაღწია ზეპირი გადმოცემით, რასაც მოგვითხრობს საფლავის ქვაზე წარწერა.
